ΙατροίΔιατροφολόγοιΑισθητικοίΝοσηλευτήριαΔιαγνωστικάΧημείαΦαρμακείαΓυμναστήριαΑσφάλειες

Σκοτώνει το χρόνιο εργασιακό άγχος

17 Οκτωβρίου 2019, 08:18

images

Η επαγγελματική εξουθένωση ή σύνδρομο burnout, εκτιμάται ότι το συνολικό κόστος αντιμετώπισης τους με φάρμακα και ψυχοθεραπεία, θα αγγίξει μέχρι το 2013 τα $16 τρισ.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι ένα στα πέντε παιδιά ή εφήβους και ένας στους τέσσερις ενήλικες θα επηρεαστεί από την επαγγελματική εξουθένωση.

Μάλιστα ο ΠΟΥ έχει προσθέσει την επαγγελματική εξουθένωση στη λίστα των διεθνώς αναγνωρισμένων ασθενειών, ορίζοντας την ως σύνδρομο του «χρόνιου στρες στο χώρο εργασίας που δεν αντιμετωπίζεται με επιτυχία».

Τα συμπτώματα είναι η εξάντληση, η μείωση της επαγγελματικής αποτελεσματικότητας, η έλλειψη ενδιαφέροντος για οτιδήποτε, η συνεχής ανάγκη για ύπνο και άλλα παρόμοια.

Δημοσκόπηση του Gallup με 7.500 υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης έδειξε ότι ένας στους τέσσερις εργαζόμενους αισθάνεται επαγγελματική εξουθένωση συχνά ή μόνιμα.

Η τάση φαίνεται πιο έντονη στους νέους. Μια μελέτη της Deloitte σχετικά με την υγεία στο χώρο εργασίας στις ΗΠΑ δείχνει ότι το 84% την έχουν βιώσει, ενώ οι γυναίκες νοσούν πιο συχνά και πιο έντονα από τους άνδρες.

Η μελέτη της Gallup για τις κύριες αιτίες της επαγγελματικής εξουθένωσης διαπίστωσε ότι οι κύριοι παράγοντες που την προκαλούν έχουν περισσότερο σχέση με τη διαχείριση και την επεξεργασία των προβλημάτων από το άτομο.

Ο φόρτος εργασίας, η πίεση χρόνου, η έλλειψη σαφήνειας ως προς τον ρόλο, η έλλειψη επικοινωνίας και υποστήριξης από τη διοίκηση και η άδικη μεταχείριση στην εργασία συσχετίζεται με τα περιστατικά της επαγγελματικής εξουθένωσης. Όταν οι εργαζόμενοι λένε ότι συχνά ή πάντα έχουν αρκετό χρόνο για να κάνουν όλες τις εργασίες τους, τότε έχουν 70% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υψηλή επαγγελματική εξουθένωση.

Οι εργασιακοί χώροι είναι οι λιγότερο εξοπλισμένοι χώροι από όλα τα δίκτυα υποστήριξης για να ανταποκριθούν εποικοδομητικά στην επαγγελματική εξουθένωση, με μόλις το 27% των εποπτών να ανταποκρίνονται θετικά σε περιστατικά εξουθένωσης και μόνο ένας στους τρεις συναδέλφους να προσφέρει την απαιτούμενη υποστήριξη σε αυτόν που πάσχει.

Πηγή: WEFORUM 

Σχετικά Άρθρα